INDIË VERLOREN, RAMPSPOED GEBOREN ?

  INDIË VERLOREN, RAMPSPOED GEBOREN ?

Vijf en zeventig jaar geleden riep Soekarno de Indonesische onafhankelijkheid uit, hetgeen pas 4,5 jaar later in kannen en kruiken was. We hadden ook om economische redenen beter meteen toe kunnen geven, want de slogan “Indië verloren, rampspoed geboren” bleek later weinig feitelijk:   men was zich er hier nl. niet van bewust dat door de economische crisis in de 30’er jaren, de beide economieën steeds minder verweven waren; en verder was men misleid door – naar pas jaren later bleek – foutieve berekeningen van  de latere Nobelprijswinnaar de socialist Tinbergen in 1945, die o.g.v. CBS-cijfers ten onrechte stelde dat in 1938 ( het laatste normale vooroorlogse jaar) ons Nationaal Inkomen 13, 7 % lager zou zijn geweest zonder Indië. Dus uit economisch oogpunt waren die politionele acties overbodig.

COMPLEXE HOLLANDAIS

Desalniettemin is men in Frankrijk, waar de dekolonisatie vaak zeer moeizaam verliep zoals in Algerije, best jaloers op onze snelle dekolonisatie. Er is zelfs een lemma over op de Franstalige Wikipedia: ‘Complexe hollandais’, een term gemunt door de Egyptisch/Franse econoom Pierre Moussa. ) 1.

Door het verlies van Indië investeerden zowel de Staat als privépersonen en bedrijven gewoon in Nederland, en maakte ons land in de 50′ er jaren een grote economische groei door. ) 2.

Andere Franse economen stellen: als Nederland Indië had behouden waren er geen Deltawerken en geen IJsselmeerpolders gekomen en was er geen geld geweest om fabrieken up to date te maken “want dan zou het geld zijn gegaan naar de spoorwegen op Java, stuwdammen op Sumatra, subsidie voor kruidnagels op de Molukken en uitkeringen aan polygame huishoudens op Borneo” (vert.NG). Nederlands Indië was bovendien 45 keer groter dan Europees Nederland.

FRANKRIJK

De Fransen hebben dus spijt dat ze ons voorbeeld indertijd niet hebben gevolgd: want dan zouden ze zich bijvoorbeeld eerder op de (toen) vijf andere EEG/EU landen hebben georiënteerd.

CARTIÉRISME

Zo ontstond in Frankrijk in de 50’er jaren een nieuw spreekwoord: “Eerst de Corrèze en dan pas de Zambèze (Zambezi)” (La Corrèze avant le Zambèze), hetgeen nog steeds wordt gebruikt door tegenstanders van ontwikkelingshulp. Die politiek heet Cartiérisme, naar de vroegere Paris Match journalist Raymond Cartier. Tussen 1945 en 1960 investeerden de Fransen twee keer meer francs in hun koloniën dan ze zelf ontvingen in het kader van de Amerikaanse Marshall-hulp.

De Gaulle had het in 1961 wel goed in de gaten: “dekolonisatie is een feit: het is ons belang, en dus onze politiek”.

BELGIË & PORTUGAL

Was dekolonisatie ook gunstig voor andere Europese landen?

De jaren na de onafhankelijkheid van de Congo, die maar liefst 70 keer groter is dan België,  in 1960 tonen inderdaad een stijgende welvaart in België. Maar vijftien jaar later kachelde in Portugal de economie juist achteruit na de onafhankelijkheid begin 70’er jaren van Guinee Bissau, Mozambique en Angola: maar dat is te wijten aan de gevolgen van de Anjerrevolutie, het opblazen van het corporatistische (fascistisch) economisch systeem, de wereldwijde recessie na de oliecrisis van 1973, en tegelijkertijd de repatriëring van maar liefst 1 miljoen Portugezen.

Nicolette Geveke.

) 1. https://fr.wikipedia.org/wiki/Complexe_hollandais

) 2. https://www.trouw.nl/nieuws/indie-verloren-de-rampspoed-bleef-uit~b6d9cec5/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Bovenstaand artikel staat met wat andere woorden ook op de site van  http://verenoflood.nu  24.08.2020

This entry was posted in ECONOMIE and tagged . Bookmark the permalink.