HET EUROPEES PARLEMENT ONDERMIJNT ONZE DEMOCRATIE

  HET EUROPEES PARLEMENT

                                         ONDERMIJNT ONZE DEMOCRATIE

door: Nicolette Geveke

Over een jaar, nl eind mei 2014 zijn de verkiezingen voor het Europees Parlement. Het is een misvatting het Europees Parlement democratisch te achten vanwege de terminologie of omdat het wordt gekozen.

DEMOCRATIE
De essentie van democratie is dat besluiten worden genomen door mensen die het regardeert of in modern jargon: door de stakeholders.

Hetzij omdat ze zelf de beslissing nemen, hetzij indirect door de door henzelf gekozen politici in een vertegenwoordigende democratie zoals die een paar decennia geleden nog in Den Haag en in de Provincies en Gemeenten functioneerde; en waarbij het niet gaat om de macht van de meerderheid plus één maar om het pogen zo veel mogelijk recht te doen aan ieders – d.w.z. van onze burgers – belangen in overeenstemming met onze christelijke en humanistische waarden.

BRUSSELS DICTAAT
Ongeveer 75 % van de regelgeving komt thans uit Brussel en wordt ons opgelegd zonder dat we daar invloed op kunnen uitoefenen. Driekwart van de beleidsambtenaren wordt bezig gehouden met het implementeren van Eu-regels, en voor beleid dat ons Nederlanders aanspreekt is geen plaats meer. De invloed van onze volksvertegenwoordigers is volkomen uitgehold. Maar in het Europees Parlement hebben we er eigenlijk niets voor teruggekregen. We zijn de speelbal geworden van buitenlandse machten: Inmiddels zijn door de Eu de bevoegdheden van onze Eerste- en Tweede Kamer, Gemeente- en Provinciebesturen flink uitgehold. En de onmisbare collectieve voorzieningen zoals nutsbedrijven, die waren opgebouwd met het door onze voorouders afgestane belastinggeld en die dus ons gezamenlijk eigendom waren, hebben we onder dwang van de Eu moeten privatiseren = verkopen aan graaiende neoliberale kapitalisten, zodat wij de democratische zeggenschap over essentiële dienstverlening en prijs kwijt zijn .

NEDERLAND
Momenteel hebben wij Nederlanders 26 van de 754 zetels (volgens het verdrag van Lissabon zijn er 751, maar de Duitsers weigeren er drie in te leveren) in het EP, dat betekent 3 %.)1 Denkt u dat we daar dan wat in de melk te brokken hebben? Het maakt dus nagenoeg niets uit op welke partij u stemt, of dat u niet gaat stemmen. De betrokkenheid van de burgers is de laatste 20 jaar met een procent per jaar gedaald. Federalisten beginnen zich daarom zorgen te maken om hun legitimiteit, want in 1997 was de opkomst nog 63 % en in 2009 slecht 43% (dit cijfer is bovendien geflatteerd omdat in sommige landen een opkomstplicht geldt), en bij ons 36%. Daarom is de propaganda machine ingezet met bv Het jaar van de Burger : in de meeste landen worden debatten gehouden tussen prominente EU’ers en het volk. Nederland is voorlopig niet ingeprogrammeerd. Waarom? Wellicht hebben de federalisten geen weerwoord tegen de argumenten van het Burgerforum-eu.nl .?

DUITSLAND
Als middelgroot land is Nederland eerlijk bedeeld in het aantal zetels. Maar door het in de Eu gangbare Procrustesbed-beleid heeft het kleine Malta zes i.pl.v. nul zetels en ‘subsidiëren’ de grote landen de kleintjes en heeft Duitsland i.pl.v. 120 slechts recht op 96 zetels, en is dus maar liefst 24 zetels onderbedeeld. Nu ook de komst van Kroatië het relatieve gewicht van Duitsland zal verminderen, wordt daar het verzet tegen die kleinering sterker en verschillende Duitse organisaties hebben mitsdien verzocht om een gerechtelijke uitspraak. Zij menen o.a. dat het van de gekke is dat de landen die hun zetel – en vaak ook een deel van hun nationale inkomen – aan Duitsland te danken hebben, een Duits-vijandig beleid hebben. B.v. Griekenland, waar duizenden illegalen uit Bangladesh werken in de landbouw om de prijzen extra laag te houden, en zo de Duitse landbouw te beconcurreren, en als neveneffect komen de werkloze Grieken naar Duitsland, om daar de schaarse banen in te nemen, en het verdiende geld wordt zo min mogelijk uitgegeven in Duitsland, maar uitgevoerd naar Griekenland. Overigens kennen we de termen kleineren en Duits-vijandig nog uit het geschiedenisboek.

TAAL
Het is bijzonder kwalijk dat wij meer dan 710 van de 754 leden van het Europese Parlement niet kunnen verstaan. Met de Belgen erbij spreken slechts 40 afgevaardigden Nederlands. En als u op school Engels, Frans, Duits en Spaans heeft geleerd, kunt u nog steeds zelfs niet de helft verstaan. En dus blijven de beweringen van de geachte afgevaardigden uit maar liefst 20 landen voor ons onbekend.
Dat is toch geen democratie. Zou dat een vorm van dictatuur zijn?

PERS
Weliswaar wordt er in de parlementaire procedure alles getolkt, maar een volksvertegenwoordiger dient men ook te kunnen volgen in zijn verdere uitlatingen in de media, op bv twitter, maar ook wil men toch weten wat de meningen zijn van onze z.g. medeburgers in de binnenkort 27 andere landen. U wilt toch weten wat er in die landen in de pers verschijnt en wat de comments van de lezers zijn? En de kranten uit Bulgarije en Griekenland kunnen we al helemaal niet lezen vanwege het Cyrillisch en Griekse schrift, dat voor ons abacadabra is. Het oorspronkelijke idee was dat landen die veel met elkaar gemeen hebben samenwerkten in de EEG, maar inmiddels hebben we steeds minder gemeen, niet alleen qua mentaliteit maar ook dus qua taal, schrift en bv de inmiddels drie verschillende tijdzones, en zijn er losse eilandstaten met eigen grenzen, maar ook eilanden in de Pacific en de Caraïben aan de andere kant van de wereld.

En wat heb ik aan het ideaal en het recht op een vrije pers? Vrije pers is een illusie, als informatie in een voor mij onbegrijpelijke taal is geschreven. Formeel is alles o.k., maar materieel worden we belazerd. Wij kunnen alleen de Vlaamse en de Nederlandse media volgen. En het nieuws uit Griekenland of elders kan ons slechts bereiken via journalisten. Nu zijn er natuurlijk veel heel integere journalisten – die weliswaar niet altijd alles juist zullen weergeven, omdat geen mens volmaakt is – , maar die afhankelijkheid is wel kwalijk omdat we het in de meeste landen moeten doen met één correspondent, en dan is er formeel nog maar weinig verschil met de gelijkgeschakelde pers in een dictatuur. Wij hebben niet voor niets in ons land een pluriforme pers, gratis internetkranten en -blogs en subsidieregelingen om zelfs kwijnende kwaliteitskranten met falend management boven water te houden.

En hoe kan men als gewoon burger weten of bv een Engelstalige internetkrant in Oostenrijk over Roemenië objectief is en niet de spreekbuis van een regering of een rare oppositiepartij?
De invloed op journalisten, parlementariërs, ambtenaren en docenten en hun studenten en dus eigenlijk op ons allemaal door een tiental door de Eu gesubsidieerde Brusselse Engelstalige weekkranten en tig internet(knipsel)kranten, waarin de Europese federalistische idealen het Leitmotiv zijn, kan niet worden overschat, want er zijn bij mijn weten geen serieuze concurrenten.

VS
En dat is het grote verschil met het Huis van Afgevaardigden en de Senaat in de VS: de mensen daar kunnen het doen en laten van iedere gekozenen volgen, en de Amerikaanse volksvertegenwoordigers weten wat er in al die 50 staten aan de hand is omdat ze ook thuis allemaal dezelfde Engelse taal spreken. En die Amerikanen vertrouwen de inwoners van de andere staten net zo als hun eigen buren. Net zoals het bij ons in Nederland niet uitmaakt uit welke provincie onze ministers komen. Bovendien zijn de VS inmiddels een stuk kleiner dan de Eu nl slechts 300 miljoen inwoners, dat is slechts 60 % van het half miljard in het Eu-territorium.

ONWETEND
De pendant is zo mogelijk nog kwalijker: slechts 40 van de 751 parlementariërs kunnen zich zelfstandig op de hoogte stellen over feiten en meningen in ons land. Dus 95 % van de Eu parlementariërs die van alles voor en over ons bedisselen in alle aspecten van ons publieke en privéleven kunnen niet met ons communiceren, hebben alle informatie uit de tweede of derde hand, vaak toegeleverd door hun staf die soms slechts bestaat uit incompetente kennissen en familieleden of goedkope jeugdige en dus onervaren stagiaires, want wat de parlementariërs overhouden van hun kantoorbudget mogen ze in eigen zak steken.

Uit kostenoverweging en wegens gebrek aan bekwame vertalers voor de kleine talen worden niet alle documenten meer in 23 talen vertaald, maar slechts in Frans, Duits en Engels. Dat houdt dus in dat 60 % van de parlementariërs – en m.m. de journalisten – stukken moet bestuderen in een buitenlandse taal, als ze ze al kunnen vinden, want daarvoor moet je wel het juiste trefwoord kennen. En dat is volstrekt in strijd met de aanvankelijke idealen: “iedereen moet volksvertegenwoordiger kunnen worden ook vakbondsleiders die geen scholing hebben” was het credo in de 60’er jaren. Deze problematiek geldt dus ook voor onze Nederlandse afgevaardigden, die dus ook vaak moeten overleggen, debatteren en overtuigen in een andere taal of via een tolk. Te vrezen valt dat men in een taalkundige underdog positie toch minder weet te bereiken dan een fransman, duitser of brit.

TERRA INCOGNITA
Een van de redenen voor het slecht functioneren van sommige Nederlandse provincies is de gemakzucht van provinciale afgevaardigden. Ze beslissen op grond van door het provincie bestuur aangeleverde dossiers zonder zich ter plaatse op de hoogte te stellen. Zich meer dan 30 km buiten de eigen woon/werkomgeving verplaatsen is vooral in fileprovincies als Zuid-Holland niet erg gebruikelijk.
Maar in de Eu zijn de afstanden soms duizenden kilometers. Men maakt dus wetten voor mensen die men niet kent, niet kan verstaan en wier stad of dorp terra incognita is.
Wie kan mij vertellen wat de morele rechtvaardiging is dat een parlementariër uit Stockholm uit een land dat overigens naar rato van het aantal inwoners acht zetels teveel heeft in het EP en dat 1100 km van ons vandaan ligt of uit Estland dat 1500 km hier vandaan ligt en drie keer meer zetels heeft dan waar het proportioneel recht op heeft, moeten beslissen hoe wij hier in ons eigen Nederland willen samenleven. Mij interesseert het niets hoe men in andere landen het onderwijs, de ziekenzorg, de vrouwenemancipatie of het cultuurbeleid organiseert, en vermoedelijk interesseert niemand in het buitenland zich er wezenlijk voor hoe wij dat doen. En dat is toch prima? En hoe is het mogelijk dat landen die niet eens zich zelf kunnen besturen en hun inwoners de armoe in jagen, zoals de PIGS en de sommige Oostblokkers hun onzalig beleid mogen extrapoleren naar Nederland en de andere West-Europese trekpaarden van economie, wetenschap en cultuur.

EMOTIE
En zo worden er beslissingen genomen over mensen en regio’s zonder dat die beslissers er enige primaire kennis van hebben. En men ontbeert alle emotionele binding. En dat ontbreken van emotionele binding lijkt nou net de belangrijkste reden van de ontsporingen in de bekende sociaal-psychologische experimenten van Stanley Milgram en Philip Zimbardo.

RECHTS
In de Europese politiek wordt het woord rechts gebruikt voor alles dat afwijkt van de mainstream i.e. het ideaal van het Europees federalisme. Daarom worden mensen of politieke partijen die menen dat het met de vrijheid van de burgers in West-Europa de verkeerde kant opgaat, weggezet met inhoudsloze of multi-interpretabele termen als populistisch of rechts. Geen moeite is te veel om deze gedachten buiten de deur te houden:

ANTI NIEUWE PARTIJEN
Er van uitgaand dat nieuwe partijen altijd klein beginnen hanteren twaalf landen kiesdrempels van 4 of 5% zoals Duitsland, en hoewel het Hooggerechtshof heeft uitgesproken dat dat in strijd met de grondwet is, wil de SPD slechts teruggaan tot een drempel van 3%; zijn zes landen verdeeld in kieskringen die vaak onvoordelig zijn voor kleinere partijen, en twaalf landen, waaronder Nederland zorgen ervoor dat door de restzetelverdeling middels het systeem d’Hondt of Saint-Laguë de grote partijen bevoordeeld worden.
Om kleine partijen in te kapselen of buiten te sluiten besloten de grootste EP-groeperingen de Socialisten en de Christenen om in 2009 de spelregels te veranderen: sindsdien dient een EP-fractie o.a. tenminste te bestaan uit 25 leden uit minstens zeven verschillende landen.
Is dat allemaal erg? Ja, dit is allemaal uitermate ondemocratisch, want stel dat in 2014 in een aantal landen 50+ achtige partijen meedoen met de EP verkiezingen dan zal het ze daardoor wellicht niet lukken een eigen fractie in het EP te vormen, en is de keuze tussen de devil and the deep blue sea nl of aansluiten bij de andere blokken en dus de eigen principes verloochenen of meedoen voor spek en bonen zoals 15 politieke partijtjes met in totaal 30 leden incl. de PVV.

FINANCIERING
En de discriminatie van kleine nieuwe partijen kan nog veel groter worden met het voorstel van de Oostenrijkse Socialist Swoboda om de verenigingen van Europese politieke partijen voortaan met 31 miljoen Euro per jaar, dat is dus 155 miljoen per zittingsperiode, te subsidiëren ten behoeve van verkiezingsactiviteiten ed. Zo worden nieuwkomers flink op achterstand gezet. Een voorwaarde voor deze bonanza is dat men de Europese waarden – een uiterst vaag begrip dat oa een positieve grondhouding jegens buitenlanders impliceert – onderschrijft. En wie gaat dat beoordelen? De zittende partijen in het Europees Parlement. Maar het is nog erger: want partijen die de waarden van de Eu niet respecteren zullen worden beboet. Dit is geheel in strijd met de vrijheid van vereniging die al 200 jaar in onze Grondwet staat. Gelukkig heeft onze regering in dezen nog voldoende gezond verstand en is niet accoord. Hier blijkt duidelijk hoezeer de mentaliteit in Europese landen kan verschillen. Wij zijn bezig de laatste restjes Middeleeuws corporatisme – dat een rivival kende door het fascisme – op te ruimen bij tuchtraden, PBO’s en Kamers van Koophandel, maar in andere landen zijn mentaal de Middeleeuwse instituties nog niet voorbij, en is het bij fascisten zo geliefde corporatisme nog een logisch gedachtengoed.

POLITIEKE PARTIJEN
Het Eu parlement wordt bemenst door 754 politici van 186 verschillende politieke partijen en partijtjes. Om dit te stroomlijnen is men verplicht zich te organiseren in groepen:
De Volkspartij (5 CDA), Socialisten en Democraten (3 PvdA), Liberalen (3 VVD, 3 D’66), Groenen (3 GL), Conservatieven en Hervormers (1 CU), Vrijheid en Democratie (1 SGP), Unitair Links (2 SP), en de 5 PVV’ers behoren nergens bij.

CDA
De grootste groep zijn de Christendemocraten met 270 leden uit 47 verschillende politieke partijen. Onze CDA’ ers zijn met z’n vijven en dus 1,5 % van de fractie. De Duitsers, Franse, Spanjaarden en Polen hebben per land meer dan vijf keer zo veel afgevaardigden. Hoeveel invloed blijft er voor ons over? Maar misschien lachen de CDA’ers in hun vuistje: in Nederland vorig jaar gereduceerd tot middenmoter, en hier de machtigste fractie die de regeringen in 27 landen naar hun pijpen laat dansen.

VVD en D’ 66
Ook de Liberale groep weerspiegelt geenszins de Nederlandse situatie. De range van politieke visies bij de liberalen is volgens VVD’er Van Baalen in het EP groter dan tussen alle partijen in de Nederlandse Tweede Kamer. En dan wekt het geen verbazing dat regeringspartij VVD en oppositiepartij D’66 samen in een factie
zitten. Maar: bij de laatste Tweede Kamer verkiezingen behaalden ze opgeteld 34 % van de stemmen, terwijl de liberalen in het EP slechts 85 van de 754 zetels hebben, dus slechts 11 %. Dus omdat andere landen minder liberalen hebben dan wij, sneeuwen onze liberalen onder. Dat is een democratisch tekort dat niet is op te lossen. Wij krijgen uit Brussel allerlei wetten opgelegd, die dus helemaal geen afspiegeling zijn van onze eigen politieke visie, doch van voor ons onbekende politici met andere normen- en waarden patronen. En natuurlijk speelt die problematiek m.m. ook in andere landen, en dan is het geen wonder dat de burgers zich afkeert en dat bij de EP verkiezingen in 2009 slechts 43 % van de burgers van de lidstaten Europa ‘ best belangrijk’ vonden.
Ook de communisten, maoïsten en marxisten van Unitair Links met 2 SP’ ers hebben het slecht getroffen met het gebrek aan populariteit van hun Europese geestverwanten.

SEPARATISTEN
Uiterst merkwaardig is de situatie bij de Groenen waartoe ook het Belgische NV-A behoort. Ons Groen Links profileert zich als de Europa-fan bij uitstek, terwijl het NV-A meent dat Vlamingen en Walen na anderhalf millennium nog niet naar elkaar toe zijn gegroeid en dat hun culturen te veel verschillen, en daarom willen ze de staat België, die ook toch al bijna 200 jaar bestaat alsnog opsplitsen. En zij zijn niet alleen: ook bv Catalanen en Schotten kunnen niet meer met het Spaanse resp. Engelse volk samenleven. En waarom zouden wij dat dan wel moeten kunnen?

DE WAAN VAN DE DAG
Wij hebben in Nederland sinds 200 jaar een tweekamer systeem met gescheiden verkiezingen, en lagere overheden met eigen bevoegdheden, zodat eventuele foute fluctuaties wegens de waan van de dag gemitigeerd worden, en er tijd is om zaken te heroverwegen. Daarom is een discrepantie tussen de partijverhoudingen in diverse parlementen op zich niet verkeerd. Maar door dat EP zijn we nu wel het lijdend voorwerp van de waan van de dag in allerlei buitenlanden, zoals politieke partijen in Griekenland die gelieerd zijn aan knokploegen. En wat hebben we gemeen met DDR-land Brandenburg, dat gelukkig weinig inwoners heeft, maar waar omgerekend naar onze Tweede Kamer 100 zetels voor socialisten en communisten zouden zijn. In sommige landen hebben mensen toch duidelijk een andere perceptie van rechtvaardigheid.

CONCLUSIE
Het Europese Unie ondermijnt o.a. door het Europees Parlement onze eeuwenoude grassroots democratie, door ongevraagd top-down in te grijpen in zo langzamerhand alle aspecten van ons persoonlijk en maatschappelijk leven. Degenen die die beslissingen nemen staan ver van ons, en wij staan ver van hun. En hoe integer is het om gekozen te worden op een verkiezingsprogramma waarvan van te voren vaststaat dat het volledig aan vreemdelingen ligt of er iets van wordt uitgevoerd. Dat mag toch geen democratie worden genoemd.
Bovendien komt hun moreel en politiek referentiekader vaak niet overeen met dat van ons. En juist door de alsmaar toenemende grootschaligheid gepaard aan de ever closer union is de democratie verwaterd en de facto verdwenen. De paradox is dat iedere uniformering die wordt toegevoegd zowel letterlijk als figuurlijk een stap verder achteruit genereert en het democratisch deficit alleen maar vergroot. En dus wil inmiddels 39% van de Nederlanders en 55% van de Britten de Eu verlaten.

Nicolette Geveke.

)1: N.B.: T.g.v. de volatiliteit van het aantal zetels en de volatiliteit van de politiek-strategische voorkeuren van de geachte afgevaardigden kunnen de cijfers enigszins afwijken van de realiteit van vandaag. Per 1 juli treedt Kroatië toe en wordt het zetelaantal met 12 verhoogd tot 766. Bovendien zijn de procenten afgerond t.b.v. de leesbaarheid.

Toegevoegd 28.01.2017.

Euobserver.eu bericht dat in 2014 nog de helft van de voorstellen zowel in eerste als tweede lezing – die nodig is als de parlementariërs ineens aan politiek gaan doen en niet meer op één lijn zitten –  in het E.P. werden besproken, maar dat in 2014 en 2016 geen enkel voorstel volgens de regels ging. Die tweede lezing is  in de praktijk vervangen door de niet-transparante triloog, d.w.z. tripartiet overleg tussen E.P, E.C. en de Raad.  In 2016 waren er 144 trilogen. Dit de-politiseringsproces zou al zijn begonnen in 2004 na de overhaaste toetreding van 10 landen.

Er zijn meer dan 150 werkgroepen die de zaken voorbereikeden voor de Raad, en er waren in 2016 maar liefst 4318 vergaderingen over nieuwe regelgeving met lobbyisten uit het bedrijfsleven.  https://euobserver.com/institutional/136630

Toegevoegd: na de Tweede Kamer verkiezingen van 15 maart 2017 hebben in ons land de liberalen van VVD en D’66 33% van de zetels, maar in het Eu Parlement is ALDE slechts de vijfde partij na de Christendemocraten, de Socialisten, de Euroscepten en de  Exiters, met slechts 9 % der zetels en heeft dus weinig in de melk te brokken. En zo worden wij Nederlandse ondemocratisch  overstemd in beslissingen die een grote impact hebben voor ons en voor de generaties na ons.